کهکشان سهیل

امروزه تردیدی نیستت که «نیروی انسانی» یا به‌عبارت بهتر «سرمایه انسانی» یکی از کلیدی‌ترین منابع هر سازمانی برای انجام فعالیت‌ها و موفقیت در دستیابی به اهراف خود است. «سرمایه انسانی، متخصص و خلاق» در مسیر غلبه برچالش‌های سازمان‌ها در محیط اقتصادی و محیط کسب‌وکار پرتلاطم کنونی هم یکی از اصلی‌ترین نقش‌ها را ایفا می‌کند و درواقع می‌توان گفت که مهم‌ترین دارایی و شایستگی سازمان‌های برتر امروزی، نیروی انسانی آن است. با این حال حوزه «سرمایه انسانی» و مدیریت آن، یکی از پرچالش‌ترین حوزه‌های مدیریت هر سازمانی محسوب می‌شود.

این روزها در دوران بلوغ رسانه‌های اجتماعی به سر می‌بریم. رسانه‌های اجتماعی_ که شبکه‌های اجتماعی یکی از انواع آن‌ها هستند_ با فراهم آوردن امکان ارتباط برقرار کردن کیان افراد با دیگر انسان‌ها و همین‌طور ارتباط مبان افراد سازمان‌ها در فضای مجازی، مرزها و محدودیت‌های تعاملی بشر را به شکل باور نکردنی گسترده کرده‌اند. در این میان به‌صورت خاص شبکه‌های اجتماعی حرفه‌ای همچون لینکدین برای پاسخگویی به مجموعه مشکلات ونیازهای فوق پدید آمده‌اند. در عین حال پلتفرم‌هایی مانند « مایکروسافت تیمز»، «اسلک» و «زوم» هم به صورت تخصصی، شبکه‌های اجتماعی درون سازمانی را ارائه داده‌اند که البته به دلایل مختلف از جمله تحریم و مشکلات زبانی و فرهنگی، آمار استفاده از چنین شبکه‌هایی در ایران چندان بالا نیست.

شبکه اجتماعی سازمانی یک نرم‌افزار تحت وب است که امکانات و نحوه کار آن دقیقا مشابه شبکه‌های اجتماعی معروف مانند فیسبوک و لینکدین است. شبکه اجتماعی سازمانی روی دامنه خصوصی شرکت نصب می‌شود و فقط کارکنان و ذی‌نفعان شرکت می‌توانند در آن عضو شوند. در شبکه اجتماعی امکاناتی اضافه‌تر از از شبکه‌های اجتماعی عمومی، مانند مدیریت مستندات، نظام پیشنهادات، مدیریت کارها، نظام ارزیابی عملکرد کارکنان، مدیریت روابط با مشتریان، کاربرگ زمان و سلف سرویس کارکنان وجود دارد تا کارکنان بتوانند کارهای روزمره خود را در این شبکه انجام دهند.